AŞK NEDİR?

Sevgili okurlarım, Bazı sorular vardır, cevabı ne kadar aranırsa aransın hep biraz eksik kalır.“Aşk nedir?” sorusu da işte tam onlardan biri. Kimi zaman bir bakıştır aşk…

Sessiz bir anın içinde yankılanan kalp sesi. Bir mesaj beklemek, bir adım duymak, bir tebessümde kaybolmaktır. Ama en çok da, gittiğinde bile kalbinde kalan boşluğun adıdır. Aşk, bazen birlikte gülmek değil; aynı acıya birlikte susmaktır.Aynı özleme tutunmak…Ama sonra o sessizlikte tek başına kalmaktır insan.

Peki neden bu kadar acıtır aşk?

Çünkü aşk, insanın en savunmasız hâlidir.

Kendinden vazgeçtiği, “bensiz de olur” dediği yerdir.Kalbini açık bıraktığın, içini göğsünün dışına koyduğun andır. Ve en çok da, seni en iyi tanıyan kişinin en derinden kırabileceği gerçeğidir.Sevilmediğini hissettiğinde, kendini eksik sanırsın.Yarım kaldığını düşünürsün.

Oysa aşk bazen tamamlamak değil, tamamlanamayacağını fark etmektir.

Acıtır çünkü içimizde taşıdığımız hayalle, gerçekte yaşadığımız birbirini tutmaz çoğu zaman.Beklentiler, hayaller, söylenmeyen cümleler…Hepsi birikir. Ve aşk, bazen sessiz bir savaş alanına dönüşür.

Ama yine de vazgeçemeyiz.Çünkü aşk, acısına rağmen içimizde en çok yer eden duygudur.

Bizi insan yapan, kalbimizin hâlâ atabildiğini hatırlatan şeydir.Bir gün biri kalbimize dokunduğunda, hâlâ sızlıyorsa…

Demek ki hâlâ yaşıyoruzdur.Ben bazen kendime şunu söylüyorum:

“Aşk yaralar ama aynı zamanda iyileştiren tek şey de odur.”Ve her yeni sevgiyle biraz daha tanırız kendimizi.

Aşk nedir mi?

Belki bir replik kadar kısa, bir sahne kadar gerçek, bir iz kadar kalıcıdır.Ama en çok da, gitse bile içimizde oynayan tek roldür.

Hz. Mevlana’da aşkı o kadar çok güzel anlaymış ki; Bu güzelim dörtlü ile yazımı noktalıyorum.

Ben bende değil, sende de hem sen, hem ben,

Ben hem benimim, hem de senin, sen de benim,

Bir öyle garip hale bugün geldim ki

Sen ben misin, bilmiyorum, ben mi senim.

Duygu Aslan